Disebabkan suka sgt kat glucose, saya cuba menjaohkan diri dari glucose. Sebab bile saya fikir, cakap atao makan glucose ni, saya xleh nak stop. Saya sentiasa fikirkan pasal glucose. Jadi, jalan yang terbaek adalah menjaohkan diri. Malangnya, kadang-kadang saya ditakdirkan untuk berada di tempat di mana glucose berada. Dan bila saya sedar glucose ada disitu, fikiran saya serabut. Sebab saya addict dengan glucose. Walaupun saya cuba menjauhkan diri dari glucose, bila terfikirkan, kadang-kadang saya rasa saya xpatot kenal glucose. Paling saya pantang adalah bila waktu saya cuba untuk focus tidak memikirkan glucose, saya Nampak glucose. Ye, saya Nampak jadi saya terus makan je walaupun marah. Tapi lepas tu, bila dah tak Nampak glucose, sebok pulak saya nak fikirkan dan sebut glucose, sampai tak boleh nak focus untuk blaja. Tu pasal saya xnak Nampak glucose. Saya cube untuk cut down memikirkan glucose. Malangnya, kadang-kadang saya rasa sedih bila teringatkan glucose.tapi apakan daya. Saya sendiri je yang tahu apa yang saya fikir dan rasa terhadap glucose. Manisnye, sedapnye, xmanisnye. Hm. Saya tak tao apa yang saya patot buat pasal glucose ni. Yang saya tahu, saya cuba untuk kawal tahap addict saya kat glucose. Tapi saya tetap akan ambil glucose untuk supply otak saya setiap hari. Biarlah glucose xtao. Sebab saya xleh btao glucose perasaan saya. Name pun glucose.
Ye, kamu xpaham ape saye cakap. Abaikan. Hanya yang tahu je yang paham. Yang tahu pun belum tentu paham. Rase cam nak amek Ca channel blocker je. Ntah. Saya nak merepek kejap. Xpe. Kamu xpaham xpe. Saya memang salu merepek. Saya xmerepek pun saya tetap merepek. Sebab, disebalek ape yang saya cakap, walaupun kadang2 xde makne (name pun merepek), kadang2 makne tu ade disebalek merepek. Hm. Tulah. Kiasan banyak sgt. Sampai org xpaham. Xpe. Abaikan. Kalo saya nak awak paham sy akan xpln. No hal lah.
''saya suka glucose''
No comments:
Post a Comment